Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 9
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Georg Trakl

Ïðî÷èòàíèé : 96


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Frauensegen

Schreitest  unter  deinen  Frau’n
Und  du  lächelst  oft  beklommen:
Sind  so  bange  Tage  kommen.
Weiß  verblüht  der  Mohn  am  Zaun.

Wie  dein  Leib  so  schön  geschwellt
Golden  reift  der  Wein  am  Hügel.
Ferne  glänzt  des  Weihers  Spiegel
Und  die  Sense  klirrt  im  Feld.

In  den  Büschen  rollt  der  Tau,
Rot  die  Blätter  niederfließen.
Seine  liebe  Frau  zu  grüßen
Naht  ein  Mohr  dir  braun  und  rauh.


Íîâ³ òâîðè