Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 4
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Georg Heym

Ïðî÷èòàíèé : 122


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Simson

In  leeren  Sälen,  die  so  weit
Wie  leerer  Atem,  im  Abende  tot
Stehet  er  breit  mit  dem  Feierkleid
Und  der  türmenden  Mütze  rot.

Die  Mauern  flohen  von  ihm  hinweg,
Die  krummen  Säulen  irrten  in  Nacht  hinaus.
Er  ist  allein  in  dem  riesigen  Haus.
Und  niemand  ist  da,  der  ihn  hält.

Alle  sind  fort.  Und  ein  Mäusegeschrei
Ist  oben  rund  in  der  Luft.
Und  über  die  Stiege  herum
Huscht  es  wie  Hunde  vorbei.


Íîâ³ òâîðè