Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 3
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Georg Heym

Ïðî÷èòàíèé : 117


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Die Sklavin

Hinter  Capri  steht  der  Vollmond.
Um  die  blauen  Wasser  webt
Er  ein  breites  Silberband.
Rosenduft  die  Nacht  durchschwebt.

An  dem  Maste  lehnt  die  Sklavin.
Um  das  Haar  den  Kranz  aus  Rosen
Lehnt  sie  strahlend  prachtvoll,  schön
Wie  Diana  des  Lysipp.
Ihre  feinen,  schlanken  Finger
Schlagen  der  Kithara  Saiten.
Die  Musik  ist  ihr  Gewand,
Das  der  Mond  mit  Gold  umwindet.

Ich,  der  eben  noch  mit  buhlnden  Blicken
Ihren  weißen  Leib  umkoste,
Beuge  mich  den  Harmonien.
Ihre  Seele  sang  sie  frei.


Íîâ³ òâîðè