Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 5
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Georg Heym

Ïðî÷èòàíèé : 115


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Ach nun seht doch den Heym ...

Ach  nun  seht  doch  den  Heym,  wie  er  schreitet  mit  wankendem  Schritte
Nur  begleitet  vom  Wind,  dem  gewaltigen  Herrscher  der  Lüfte.
Abschied  hat  er  genommen  von  Toni  seiner  Geliebten.
Ihm  deucht,  er  kann  nicht  mehr  leben  ohn  sie  die  herrliche  Schönheit.
Als  er  nun  biegt  um  die  Ecke,  ein  Leuchten  geht  über  die  Züge  des  herrlichen  Heym.
Die  Else  hat  er  gesehen,  die  er  schon  lange  bewundert.
Dies  deucht  ihm  ein  Wink  von  Athene,  der  herrlichen  Göttin.
Für  die  herrliche  Toni,  die  er  eben  mit  Jammern  verlassen
Hab  er  Ersatz  gefunden  in  der  Else,  der  blauäugigen  Schönheit.
Flüchtig  kennt  er  sie  schon,  er  beschließt  sie  näher  zu  kennen.
Rot  bis  über  die  Ohren,  das  Zeichen  der  keimenden  Liebe,
Grüßend  geht  er  vorüber  an  ihr,  die  huldvoll  ihm  lächelt.
Er  der  eben  noch  jammert,  kehrt  freudig  nach  Hause  zurück  jetzt.
Else,  sie  ist  jetzt  sein  Sehnen,  Else,  sie  sieht  er  im  Traume.
Else,  sie  soll  ihn  beglücken.
Am  Morgen,  da  sieht  er  sie  wieder
Und  herrlich  in  der  Jugend  Prangen  usw.


Íîâ³ òâîðè