Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Franz Kafka

Ïðî÷èòàíèé : 152


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Kühl und hart...

Kühl  und  hart  ist  der  heutige  Tag.
Die  Wolken  erstarren.
Die  Winde  sind  zerrende  Taue.
Die  Menschen  erstarren.
Die  Schritte  klingen  metallen
Auf  erzenen  Steinen,
Und  die  Augen  schauen
Weite  weiße  Seen.

In  dem  alten  Städtchen  stehn
Kleine  helle  Weihnachtshäuschen,
Ihre  bunte  Scheiben  sehn
Auf  das  schneeverwehte  Plätzchen.
Auf  dem  Mondlichtplatze  geht
Still  ein  Mann  im  Schnee  fürbaß,
Seinen  großen  Schatten  weht
Der  Wind  die  Häuschen...


Íîâ³ òâîðè