Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Bruno Wille

Ïðî÷èòàíèé : 134


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Die Tote mahnt

Wenn  die  unsichtbare  Hand
Dich  aus  meinen  Armen  wand,
Fragt  dein  Grübeln  wohl  beklommen,
Wie  ins  Öde  du  gekommen  ...
Weißt  du,  Liebster?  Weißt  du  wohl?

Wenn  ums  Schloß  der  Nachtwind  rauscht,
Seufzend  deine  Sehnsucht  lauscht/
Horch,  ein  Riegel  geht  verstohlen,
Und  es  schleicht  auf  scheuen  Sohlen  ...
Weißt  du,  Liebster?  Weißt  du  wohl?

Wenn  die  Traufe  wimmernd  tropft,
Und  das  Herz  zum  Springen  klopft,
Wenn  vom  Schluchzen  hingerissen
Sich  dein  Antlitz  birgt  im  Kissen/
Weißt  du,  Liebster?  Weißt  du  wohl?

Wenn  im  Regensturm  der  See
Wogend  raunt,  wie  alles  Weh
Wiegeselig  dir  entschliefe
In  der  todeskühlen  Tiefe  ...
Weißt  du,  Liebster?  Weißt  du  wohl?

Wenn  dann  blüht  aus  Wolkendunkel
Trostgesang  und  Sterngefunkel/
Weißt  du,  was  so  zärtlich  zittert
Und  wie  Odem  dich  umwittert?
Weißt  du,  Liebster?  Weißt  du  wohl?


Íîâ³ òâîðè