Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 16
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Heinrich Heine

Ïðî÷èòàíèé : 151


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Fragen

Am  Meer,  am  wüsten,  nächtlichen  Meer
Steht  ein  Jüngling-Mann,
Die  Brust  voll  Wehmut,  das  Haupt  voll  Zweifel,
Und  mit  düstern  Lippen  fragt  er  die  Wogen:
"O  löst  mir  das  Rätsel,
Das  qualvoll  uralte  Rätsel,
Worüber  schon  manche  Häupter  gegrübelt,
Häupter  in  Hieroglyphenmützen,
Häupter  in  Turban  und  schwarzem  Barett,
Perückenhäupter  und  tausend  andere
Arme  schwitzende  Menschenhäupter  -
Sagt  mir,  was  bedeutet  der  Mensch?
Woher  ist  er  gekommen?  Wo  geht  er  hin?
Wer  wohnt  dort  oben  auf  goldenen  Sternen?"
Es  murmeln  die  Wogen  ihr  ewges  Gemurmel,
Es  wehet  der  Wind,  es  fliehen  die  Wolken,
Es  blinken  die  Sterne,  gleichgültig  und  kalt,
Und  ein  Narr  wartet  auf  Antwort.


Íîâ³ òâîðè