Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 7
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Heinrich Heine

Ïðî÷èòàíèé : 186


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Der Asra

Täglich  ging  die  wunderschöne
Sultanstocher  auf  und  nieder
Um  die  Abendzeit  am  Springbrunn,
Wo  die  weißen  Wasser  plätschern.
Täglich  stand  der  junge  Sklave
Um  die  Abendzeit  am  Springbrunn,
Wo  die  weißen  Wasser  plätschern;
Täglich  ward  er  bleich  und  bleicher.
Eines  Abends  trat  die  Fürstin
Auf  ihn  zu  mit  raschen  Worten:
Deinen  Namen  will  ich  wissen,
Deine  Heimat,  deine  Sippschaft!
Und  der  Sklave  sprach:  Ich  heiße
Mohamet,  ich  bin  aus  Yemmen,
Und  mein  Stamm  sind  jene  Asra,
Welche  sterben,  wenn  sie  lieben.


Íîâ³ òâîðè