Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Friedrich Rueckert

Ïðî÷èòàíèé : 110


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Kindertodtenlieder #6

Glücklich  ihr,  daß  ihr  der  Welt  entronnen,
Eh  das  Netz  der  Wirrung  euch  umsponnen,
Das  um  die  da  leben  wirft  das  Leben,
Und  nicht  Einsicht  kanns,  nur  Tod,  entweben.
Wie  sich  fremden,  die  sich  lieben  sollten,
Selbst  sich  wehthun,  die  sich  wohlthun  wollten,
Und  so  selten  nur  sich  zwei  verstehen,
Die  zusammen  Eines  Weges  gehen.

Dieses  Streits,  mit  halberwachtem  Sinne,
Glückliche,  seid  ihr  nicht  worden  inne,
Und  nun  seid  ihr,  wo  er  euch  nicht  irret,
Ihr  entwirrt  seht  alles  was  uns  wirret.


Íîâ³ òâîðè