Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 3
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




August von Platen

Ïðî÷èòàíèé : 98


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Während Blut in reichen Strömen floß dem Wahne, floß der Z

Während  Blut  in  reichen  Strömen  floß  dem  Wahne,  floß  der  Zeit,
Standst  du,  Held,  auf  beiden  Ufern,  ragend  als  Koloß  der  Zeit!
Tief  zu  sich  herabgezogen  alles  Große  hatten  sie,
Doch  du  kamst  und  herrschtest  mächtig  überm  kleinen  Troß  der  Zeit:
Fürsten  hielten  dir  den  Bügel,  Kaiser  dir  den  Baldachin,
Unter  deinem  Schenkel  stöhnte  das  gezähmte  Roß  der  Zeit.
Was  nur  Scheinverdienst  erheuchelt,  tratst  du  nieder  in  den  Staub,
Nahmst  des  Glücks  Tribut  zum  Opfer,  nahmst  den  Zoll  und  Schoß  der  Zeit:
Sei  das  Glück  denn  laut  gepriesen,  samt  den  Gaben,  die’s  verschenkt;
Wer’s  gewann,  genoß  des  Lebens,  wer’s  erfuhr,  genoß  der  Zeit!
Aber  hütet  euch,  Beglückte;  denn  die  Menge  rast  um  euch,
Stets  belagert  sie  den  stolzen  Kastellan  im  Schloß  der  Zeit.
Mancher  Pfeil,  o  Held,  durchbohrte  deine  starke  Brust  von  Erz;
Aber  Namen,  groß  wie  deiner,  fürchten  kein  Geschoß  der  Zeit!


Íîâ³ òâîðè