Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




August von Platen

Ïðî÷èòàíèé : 128


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Warnung

Scheint  dir  der  Pfad,  auf  dem  du  gehst,  so  sicher,
Und  willst  du  noch  einmal,  o  Jugendlicher,
Uneingedenk  verschuldeter  Gefahren,
Die  Züge  sehn,  die  dir  so  tödlich  waren?

Darfst  du  so  fest  auf  deine  Seele  bauen,
Und  wähnst  du  mit  Besonnenheit  zu  schauen
Der  schwarzen  Augen,  die  dir  Sterne  deuchten,
Bedeutungsvolles,  dunkeltiefes  Leuchten?

Nein!  Laß  die  Wunde  lieber  sich  vernarben,
Entschließe  dich,  zu  meiden  und  zu  darben,
Und  vor  dir  selbst  sogar,  o  Herz,  verhülle
Den  ganzen  Reichtum  deiner  Liebesfülle!


Íîâ³ òâîðè