Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Clemens Brentano

Ïðî÷èòàíèé : 157


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Über eine Skizze

In  Liebeskampf?  In  Todes  Kampf  gesunken?
Ob  Atem  noch  von  ihren  Lippen  fließt?
Ob  ihr  der  Krampf  den  kleinen  Mund  verschließt?
Kein  Öl  die  Lampe?  oder  keinen  Funken?

Der  Jüngling  –  betend?  tot?  in  Liebe  trunken?
Ob  er  der  Jungfrau  höchste  Gunst  genießt?
Was  ist’s,  das  der  gefallne  Becher  gießt?
Hat  Gift,  hat  Wein,  hat  Balsam  sie  getrunken.

Des  Jünglings  Arme,  Engelsflügel  werden  –
Nein  Mantelsfalten  –  Leichentuches  Falten.
Um  sie  strahlt  Heilgen  Schein  –  zerraufte  Haare.

Strahl’  Himmels  Licht,  flamm’  Hölle  zu  der  Erde
Brich  der  Verzweiflung  rasende  Gewalten,
Enthüll’  –  Verhüll’  –  das  Freudenbett  –  die  Bahre.



Íîâ³ òâîðè