Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 3
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Albrecht von Haller

Ïðî÷èòàíèé : 156


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Der Hahn, die Tauben und der Geier

Einige  Tauben  suchten  sich  an  etwas  Korn  zu  sättigen.  Ein  Haushahn  kam  dazu,  brauchte  Gewalt  und  vertrieb  die  Tauben.  Im  ersten  Verdruß  über  das  erlittene  Unrecht  sahen  sie  einen  Geier,  der  eben  über  dem  Hofe  schwebte,  und  riefen  ihn  an,  sie  zu  rächen.  Der  Geier  kam,  zerriß  den  Hahn  und  bald  darauf  die  Tauben,  die  sich  über  den  Tod  ihres  Feindes  freueten.

Ihr  Staaten,  die  so  leicht  ein  schlechter  Nutz  entzweit,
Die  ihr  als  einzeln  schwach,  und  stark,  wann  einig,  seid,
O  lernt  bei  diesem  Bild  die  kleine  Rache  meiden
Und  lieber  den  Verlust  als  Unterdrückung  leiden.
Die  Fabel  malt  euch  vor,  was  allemal  geschah;
Bleibt  einig  oder  bebt;  der  Geier  ist  schon  da!


Íîâ³ òâîðè