Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Sigismund von Birken

Ïðî÷èòàíèé : 110


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Schäfers Klage

Wie  wird  mir  nun  geschehen,
Da  ich  dich  lassen  muß,
Und  dich  nicht  mehr  soll  sehen?
Ach,  bittrer  Scheidegruß!
Du  reißest  dich  von  mir,
O  Hirtin,  meine  Zier!
Ich  möcht'  in  Angst  vergehen  –
Der  Tod  mich  trennt  von  dir!

Ihr  Gräslein,  helft  mir  klagen,
Ihr  Wäslein  allzumal,
Die  ihr  sie  oft  getragen
Hier  in  dem  Pegnitzthal.
Ihr  seht  mich  jetzt  allein
Und  traurig  treten  ein.
Mich  dünkt,  ich  hör'  euch  fragen:
Wo  mag  die  Seine  sein?

Wie  wird  mir  doch  geschehen,
Wenn  ich  sie  nimmer  werd',
Wo  ich  sie  sahe,  sehen
Spaziren  um  die  Heerd'?
Wenn  sie  nicht  mehr  im  Gras
Wird  sitzen,  wo  sie  saß?
Vor  Leid  werd'  ich  vergehen,
Von  Weinen  werden  naß.

Der  Bach,  von  meinen  Zähren
Vermehrt  und  trüb'  gemacht,
Wird  auch  mein  Weinen  mehren,
Und  was  ich  vorgebracht,
Den  bittern  Scheidegruß,
Wird  er  in  schnellem  Schuß
Nachlispelnd  lassen  hören
Und  tragen  in  den  Fluß.

Ihr,  die  ihr  sonst  gesprungen,
Wenn  meine  Margaris
Zur  Tafel  euch  gesungen,
Das  Grasmahl  machte  süß,
Es  wird  euch  keine  Weid'
Wohl  schmecken  mehr  vor  Leid.
Wo  Lieder  sonst  erklungen,
Wird  heulen  Traurigkeit.

Ach,  mir  wird  weh'  geschehen.
Fahr'  hin,  verwich'ne  Freud'!
Komm  an,  mich  blaß  zu  sehen!
Du  kömmst,  du  schwarzes  Leid!
Willkommen,  Angst  und  Pein!
Ich  mag  nicht  fröhlich  sein.
Mein  Licht  mußt'  untergehen,
Drum,  Nacht,  brich  du  herein!

Íîâ³ òâîðè