Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Konrad von Wurzburg

Ïðî÷èòàíèé : 130


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Jârlanc wil diu linde von winde sich velwen

Jârlanc  wil  diu  linde  von  winde  sich  velwen
   diu  sich  vor  dem  walde  ze  balde  kan  selwen
trûren  ûf  der  heide  mit  leide  man  üebet
   sus  hât  mir  diu  minne  die  sinne  betrüebet.

Mich  hânt  sende  wunden  gebunden  ze  sorgen
   diu  muoz  ich  von  schulden  nu  dulden  verborgen
diu  mit  spilnden  ougen  vil  tougen  mich  sêret
   diu  hât  mîn  leit  niuwe  mit  riuwe  gemêret.

Gnâde  frouwe  reine  du  meine  mich  armen!
   lâ  dich  mînen  smerzen  von  herzen  erbarmen!
mîn  gemüete  enbind  geswinde  von  leide!
   ûz  der  minne  fiure  dîn  stiure  mich  scheide!


Íîâ³ òâîðè